Τι σημαίνει να αλλάζει η συνείδησή μας;

Kbantiko Alma
Jul 31
2 min read

Η συνείδηση είναι η ζωντανή μας επίγνωση – αυτό που μας επιτρέπει να παρατηρούμε τον εαυτό μας και τον κόσμο. Μέσα από αυτήν αντιλαμβανόμαστε, σκεφτόμαστε, νιώθουμε και θυμόμαστε.

Κάθε εμπειρία που μπορούμε να περιγράψουμε με λέξεις ανήκει στο πεδίο της συνείδησής μας. Παρόλο που φαίνεται τόσο απλό, πρόκειται για ένα από τα πιο αινιγματικά φαινόμενα που προσπαθεί ακόμη να εξηγήσει η επιστήμη.

Η συνείδηση δεν περιορίζεται μόνο στον άνθρωπο. Σύμφωνα με το έργο του Κρύων και τα μηνύματα του Lee Carroll, ακόμη και η Γη διαθέτει συνείδηση – είναι ένας ζωντανός οργανισμός που ανταποκρίνεται στην ενέργειά μας. Όταν η ανθρωπότητα επιλέγει την αγάπη αντί του φόβου, η συλλογική συνειδητότητα επεκτείνεται.

Η βαθιά αυτή αλλαγή στη συνείδηση ξεκινά όταν αντιλαμβανόμαστε πως όλα είναι συνδεδεμένα. Όταν η εσωτερική μας κατάσταση αλλάζει, μεταμορφώνεται και η εξωτερική μας πραγματικότητα.

Η παγίδα της υποκειμενικότητας

Κάθε γεγονός που βιώνουμε είναι έγχρωμο από τις προσωπικές μας καταγραφές. Δεν είναι το ίδιο το γεγονός που προκαλεί πόνο ή ένταση, αλλά η ερμηνεία που του δίνουμε βάσει παλιών εμπειριών.

Αν κάποιος τρίτος, χωρίς το δικό μας υπόβαθρο, άκουγε την ιστορία μας, πιθανότατα θα την έβλεπε εντελώς διαφορετικά. Η υποκειμενικότητα συχνά δημιουργεί εμπόδια στην ευτυχία.

Νευροεπιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι ο εγκέφαλος και η αντίληψη είναι άρρηκτα δεμένα. Τραυματικές εμπειρίες μπορούν να επηρεάσουν βαθιά την καθημερινή μας συνείδηση και να χρωματίζουν τα πάντα με φόβο ή άγχος.

Η "ελεύθερη βούληση" παύει να είναι πραγματικά ελεύθερη όταν την καθοδηγούν παλιά τραύματα και κοινωνικά πρότυπα.

Πώς ξεκινά η αλλαγή

Η εσωτερική μεταμόρφωση δεν έρχεται απότομα. Είναι μια πορεία μικρών αλλά σταθερών αλλαγών. Κάθε νέα συνήθεια που εφαρμόζουμε με επίγνωση ενδυναμώνει τη νέα μας ταυτότητα.

Μπορούμε να ξεκινήσουμε από κάτι απλό: ένα χαμόγελο, έναν καλό λόγο, μια στάση κατανόησης απέναντι σε κάποιον που συνήθως θα παρεξηγούσαμε.

Η αλλαγή εδραιώνεται όταν αρχίσουμε να βλέπουμε τη θεϊκή φύση σε όλους – και πρώτα απ’ όλα, στον εαυτό μας.

Η ενότητα, η αποδοχή και η ανώτερη πρόθεση

Οι μεγάλοι πνευματικοί δάσκαλοι είχαν την ικανότητα να βλέπουν το θείο στον κάθε άνθρωπο που συναντούσαν. Αυτό τους έκανε τόσο αγαπητούς και φωτεινούς – δεν έκριναν, αποδέχονταν.

Όταν κι εμείς προσεγγίζουμε τους άλλους με αληθινή πρόθεση, απευθυνόμαστε στην ψυχή τους, όχι στο εγώ τους. Τότε καταλαβαίνουμε πότε χρειάζεται να μιλήσουμε, πότε να σιωπήσουμε και πότε απλώς να είμαστε παρόντες.

Η νέα συνείδηση δημιουργεί νέα πραγματικότητα

Αντί να προσπαθούμε να "ελέγξουμε" τα πράγματα, ας εμπιστευθούμε το Θείο Σχέδιο. Η ευτυχία δεν έρχεται όταν όλα πάνε όπως θέλουμε, αλλά όταν επιλέγουμε να δούμε το φως ακόμα και μέσα από τις προκλήσεις.

Το παρελθόν, πολλές φορές, ορίζει και το πώς φανταζόμαστε το μέλλον. Όμως όσο πιο συνειδητά ζούμε το παρόν, τόσο πιο ελεύθερο γίνεται το μέλλον μας.

Η αλλαγή της συνείδησης δεν έχει τέλος. Είναι μια συνεχιζόμενη διαδικασία αποκάλυψης – είναι η επιλογή να βλέπουμε με πιο καθαρά μάτια, με πιο ανοιχτή καρδιά. Είναι η βαθιά αναγνώριση ότι, στο τέλος, όλα λειτουργούν υπέρ μας.